maandag 25 februari 2008

 

Wonderreis



Een laatste berichtje, vanuit een koud land.
Ik had me verheugd op mijn thuiskomst. En fijn was het ook. Maar toen we onze straat indraaiden, viel me ook op hoe grijs alles is. Geen uitbundig groene bomen, geen kleurige kledij. Maar ook geen tientallen op mij gerichte blikken (de neef vertelde me dat ik mij in het dorp enige bekendheid verworven had met mijn lange gestalte).
De mensen ga ik toch vast missen. Mooie, extraverte mensen. En lieve collega's die onaflatend hun best deden het me naar de zin te maken. Maar die ook sociale omgangsvormen hadden, waar ik me soms maar moeilijk mee op mijn gemak kon voelen.
Nu dan weer aan de slag ('Dus je kookt thuis zelf èn je hebt géén chauffeur... tjonge'). Of zal ik eerst nog maar even een dagje wegdromen bij deze wonderreis?

Comments: Een reactie posten



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?